Rzymskie wakacje

     O Rzymie można pisać i pisać bez końca. Te kilka dni, które udało nam się spędzić w stolicy Italii są jednymi z piękniejszych momentów tego lata :) Nie będę się rozpisywać o zabytkach Rzymu, które większość z Was zapewne zna, bądź kojarzy ze zdjęć, artykułów czy opowieści znajomych. Chciałabym jednak podzielić się z Wami kilkoma praktycznymi radami, które może komuś się kiedyś przydadzą podczas wyjazdu do stolicy Włoch.

Oto moje subiektywne porady i spostrzeżenia z rzymskich wakacji:

1) Wszystkie najbardziej turystyczne miejsca są wręcz okupowane przez przybyszów z Indii czy Pakistanu, którzy za wszelką cenę chcą sprzedać turystom jakieś zabawki, kwiatki, obrazki, bransoletki, itd. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że ci Pakistańczycy są naprawdę namolni, a wręcz nachalni w swoich działaniach i niejednokrotnie uciekają się do użycia podstępu czy tanich sztuczek. Pod fontanną di Trevi na przykład oferują turystom "pomoc" w zrobieniu zdjęcia (szczególnie parom zakochanych). Gdy już się naiwnie uwierzy takiemu "pomocnikowi", który i owszem pstryknie nam kilka fotek naszym własnym aparatem, to wtedy ten wyciąga spod bluzy/ kurtki swój Polroid i proponuje cyknięcie "profesjonalnego" zdjęcia. Miotani wyrzutami sumienia godzimy się na taką usługę, a potem włosy nam stają dęba, gdy słyszmy ile należy zapłacić za ową "sesję" (od nas miły Pakistańczyk skasował 10 euro za dwie, marne i byle jakie fotki). Jako, że często mamy z mężem problem z asertywnością, to nie byliśmy w stanie odmówić i poszliśmy wręcz do bankomatu aby wypłacić rzeczone 10 euro i ofiarować je biednemu Pakistańczykowi, który być może ma na utrzymaniu rodzinę. Takie naiwniaki z nas niestety. Może i wstyd się przyznać, ale chciałam się z Wami tą historią podzielić ku przestrodze. 

Inna krótka historia z podobnym sprzedawcą miała miejsce w Ogrodach Borghese (największym rzymskim parku). Zmęczeni dziesiątkami kilometrów, które codziennie pokonywaliśmy pieszo, postanowiliśmy przycupnąć na jednej z ławek. Po chwili podszedł do nas miły Pakistańczyk z naręczem czerwonych róż i garścią tandetnych, sznurków, które miały przypominać bransoletki. Nie czekając na nasz sprzeciw zawiązał nam po takim sznurku na nadgarstkach i mówił, że różę daje mi w prezencie. Oczywiście nie uwierzyliśmy w jego wspaniałomyślność, ale gdzieś naiwnie liczyliśmy, że da nam spokój. "Sprzedawca" wyciągnął jednak rękę mówiąc łamaną angielszczyzną, że może coś dla niego za to mamy. Jako, że ani mój mąż, ani ja nie lubimy nosić ze sobą za bardzo gotówki i wolimy płacić wszędzie kartą, wysypaliśmy mu z portfela łącznie jakieś 70 eurocentów. Pakistańczyk zrobił srogą minę, zaczął coś mamrotać w swoim języku pod nosem i patrzeć na nas z pogardą. Awantury nie było, ale sytuacja zrobiła się nieprzyjemna i napięta. Postanowiliśmy sobie, że od tego momentu będziemy po prostu udawać, że nie widzimy i nie słyszymy zaczepek pakistańskich, ulicznych "biznesmenów". Nie pomyślcie sobie proszę, że nie mamy serca! My po prostu byliśmy zbyt naiwni i daliśmy się zbajerować, a uwierzcie mi, że po kilku dniach spędzonych w Rzymie, gdzie na każdym kroku nagabują jacyś uliczni sprzedawcy badziewia, człowiek ma już po prostu dość.

Polecam więc mieć się na baczności i uważać na takich oto zaczepialskich, aczkolwiek sympatycznych Pakistańczyków.

2) Jeżeli przyjdzie Wam korzystać z transportu publicznego, to pamiętajcie, że w automatach z biletami nie można płacić kartą! Za pierwszym razem zajęło nam pół godziny znalezienie najbliższego bankomatu, aby wypłacić gotówkę i móc kupić bilet. Poza tym maszyna, z której wyskakują bilety nie wydaje reszty większej niż 6 euro. Jeżeli macie więc banknot powiedzmy 20 euro i chcecie kupić jedynie dwa lub nawet cztery bilety, to macie problem... Generalnie metro w Rzymie, z którego korzystaliśmy praktycznie każdego dnia jest odnowione, czyste i nieźle przemyślane. Stolica Włoch może się pochwalić jedynie dwoma liniami podziemnej kolejki póki co. Trzecia linia jest od dość dawna w budowie, a prace posuwają się w żółwim tempie, gdyż co chwila budowniczy napotykają jakieś pozostałości po rzymskim imperium i prace zostają wstrzymane. Ogólnie rzecz biorąc owe dwie nitki metra wystarczają, aby dotrzeć do najważniejszych miejsc w Rzymie, a resztę spokojnie można pokonać pieszo, tramwajem bądź jednym z wielu autobusów.

3) Włosi w Rzymie mówią całkiem nieźle po angielsku, a więc nie trzeba się bać paraliżu językowego ;) Owszem, w dzielnicach gdzie nie ma praktycznie turystów ciężko jest się dogadać, ale w restauracjach, na stacjach metra, muzeach czy w barach nie ma żadnego problemu. Włosi poza tym, to bardzo uśmiechnięty i kontaktowy naród i są otwarci na turystów (przynajmniej w Rzymie). Mój mąż bardzo dużo rozumiał gdy czytał napisy czy menu w knajpkach, a i mi nie było trudno zrozumieć włoskie nazwy ze względu na to, że na co dzień mam kontakt z francuskim. Te języki są bardzo do siebie podobne, oczywiście poza wymową, której nie można porównywać. Myślę jednak, że dla osób, które znają francuski albo hiszpański, zrozumienie włoskiego jest dużo łatwiejsze. Postanowiłam sobie, że jak już opanuję biegle francuski, to zacznę się uczyć włoskiego. Język piękny, melodyjny i bardzo łatwy jeżeli chodzi o wymowę dla nas, Polaków :)

4) Jeżeli chodzi o restauracje w Rzymie, to polecam zboczenie z trasy typowo turystycznej i zagłębianie się w boczne uliczki. Możecie być pewni, że znajdziecie wtedy wiele interesujących miejsc, a i ceny przyjemniejsze dla portfela. Odradzam wchodzenie do restauracji, przed którymi stoi tzw. nagabywacz i zaprasza turystów do środka bądź do ogródka. Daliśmy się 2 razy tak namówić i co prawda tragedii nie było, ale generalnie nie polecam. Najbardziej zaskoczyło nas, że po niecałych pięciu minutach od złożenia zamówienia nasze potrawy wylądowały już na stole. Trochę podejrzane jak dla mnie, ale może się czepiam...

5) Pozostając nadal przy kwestiach gastronomicznych, mogę podzielić się z Wami kolejnymi spostrzeżeniami. Za chleb i przekąski (Grissini), które kelnerzy automatycznie stawiają na stoliku, gdy tylko zasiądzie się w restauracji płaci się dodatkowo (we Francji chleb jest w cenie posiłku - bez ograniczeń). Wodę gazowaną podają w wielkich butelkach 0,75 litra, a prosząc o niegazowaną przynoszą od razu mineralną. We Francji jak się prosi o wodę bez bąbelków, to raczej jasne jest, że dostanie się taką z kranu i nikt nie robi z tego powodu problemu. We Włoszech podobno proszenie o kranówkę jest niestosowne i od razu wychodzimy na sknerę. Poza tym serwis, czyli napiwek w większości rzymskich restauracji jest naliczany od razu do rachunku, a więc nie musimy się martwić o drobne dla kelnera. Czasami jednak należy dorzucić napiwek dla obsługi oddzielnie - trzeba przejrzeć rachunek i się upewnić.

Kolejna kwestia jeżeli chodzi o rzymskie restauracje, to nie zdziwcie się, że gdy będziecie chcieli zapłacić kartą, to usłyszycie, że jest to niemożliwe. Niejednokrotnie terminal stoi na wierzchu i w głosie obsługi wyczuwa się kłamstewko, ale domyślam się, że wynika to z braku zaufania do zagranicznych kart bankowych (tak mi się wydaje, ale pewna nie jestem). Poza tym, gdy prosi się kelnera o rachunek, to można czekać i czekać w nieskończoność, a i tak trzeba podjeść do "kasjera/ kasjerki" i uiścić należność osobiście. Trochę to dziwne, ale tak już jest ;)

Jeżeli jeszcze jakieś rady i wskazówki przyjdą mi do głowy, to umieszczę je w kolejnym poście. Mam nadzieję, że nie zanudziłam Was długim tekstem, a teraz zapraszam na obejrzenie pierwszej partii zdjęć.

Koloseum nocą

Wnętrze Koloseum za dnia

Koloseum w całej okazałości za dnia

Przepiękne sosny pinie

Wzgórze Palatyńskie

Widok ze Wzgórza Palatyńskiego na Koloseum

Po lewej pozostałości po Circus Maximus

Widok na Bazylikę św. Piotra ze Wzgórza Palatyńskiego

Koloseum

Koloseum

"Atrakcja" turystyczna ;)

Forum Romanum

Plac Wenecki i Ołtarz Ojczyzny (ten wielki budynek)

Pomnik Juliusza Cezara

Plac Wenecki

Largo di Torre Argentina (miasto kotów)

Rzymskie koty na Largo di Torre Argentina

Możemy nawet takiego rzymskiego kociaka adoptować na odległość :)

Piazza Navona

Piazza Navona

Panteon

Okolice Piazza Navona

Fontanna di Trevi

Fontanna di Trevi nocą

Tłumy koczujące pod fontanną di Trevi...