Barcelona, czyli miasto które należy koniecznie odwiedzić, cz II

     Barcelona, miasto wielu kultur i języków; miasto magiczne, które przyciąga rzesze turystów z całego świata. Metropolia otwarta, przyjazna, różnorodna, zarówno pod względem architektonicznym, jak i kulturowym. Barcelona, to miasto, które należy odwiedzić bez dwóch zdań i bardzo się cieszę, że akurat je wybraliśmy na naszą podróż poślubną.

Każdy w Barcelonie znajdzie coś dla siebie: wąskie, urokliwe uliczki Dzielnicy Gotyckiej, perły architektury Gaudiego, parki, ogromny port pełen pięknych jachtów, szerokie, zadbane plaże, muzea i galerie sztuki. Dla nocnych marków miasto nigdy nie zasypia i ten, kto ma ochotę spędzić wieczór na wycieczkach po barach i restauracjach nie będzie czuł się zawiedziony. Dla każdego więc coś interesującego.

Poniżej zdjęcia miejsc, kamienic, ulic, budynków, które mam nadzieję chociaż w jakimś stopniu przybliżą Wam to szczególne miasto i jego niepowtarzalny klimat. Barcelona jak dla mnie, to przede wszystkim genialny Antonio Gaudiego: charakterystyczne linie, zdobienia, "udziwnienia"; nie da się po prostu przejść obojętnie obok Casa Batllo czy Casa Mila. Zresztą sami zobaczcie:

 

Ulice Barcelony

Katedra w Barcelonie

Ulice Barcelony

Łuk Triumfalny w Barcelonie

Park Guell

Park Guell

Słynna salamandra w Parku Guell

Park Guell

Dom, w którym mieszkał Antonio Gaudi

Sagrada Familia

Casa Amatller przy Passeig de Gracia 41, projekt Josep Puig i Cadafalach

Casa Batllo rzy Passeig de Gracia 43, projekt Antonio Gaudiego

Casa Mila przy Passeig de Gracia 92, projekt Antonio Gaudiego

Hotel Casa Fuster przy Passeig de Gracia 132

Barcelona, czyli miasto które trzeba zobaczyć, cz I

     Od wielu lat moim wielkim marzeniem był wyjazd do Barcelony. To pragnienie uderzyło we mnie ze zdwojoną siłą, gdy zanurzyłam się w świat "Cienia wiatru" Zafona i sięgnęłam po jeszcze inne powieści, których akcja dzieje się właśnie w mieście Gaudiego. Sugerując się opiniami znajomych, magicznym klimatem książek w/w autora i jakimś takim dziwnym przeświadczeniem, że Barcelona, to najpiękniejsze miasto na świecie ruszyłam wraz z ukochanym w naszą podróż poślubną.

Nie obyło się bez przygód już na samym początku naszego przyjazdu. Wina leży jak najbardziej po mojej stronie, gdyż w korespondencji mailowej z hostelem podałam złe daty rezerwacji... Po przyjeździe na miejsce zastaliśmy zamknięte drzwi i wisiała nad nami perspektywa spędzenie nocy pod gołym  niebem lub znalezienie sobie innego lokum. Na szczęście po wykonaniu kilku telefonów (zabraliśmy ze sobą wydrukowane informacje dotyczące hostelu), miła pani przybyła, otworzyła nami drzwi i dała klucze do pokoju. Mieliśmy szczęście ale tylko przez chwilę ponieważ na kolejne noce musieliśmy się przenieść do hotelu z braku wolnych miejsc w tym oto hostelu. Cena nieporównywalnie większa, ale za to standard o niebo lepszy i w sumie nie ma tego złego jak to się "ładnie" mówi ;) 

Hotel, w którym spaliśmy (hostel również widnieje pod tą samą nazwą) mogę Wam polecić z czystym sumieniem. Mieści się on dosłownie parę kroków od hałaśliwej i gwarnej La Rambli (Las Ramblas), czy ulubionej przez turystów ulicy spacerowej Barcelony. Jak dla mnie to miejsce stosunkowo "przereklamowane" i zdecydowanie za bardzo turystyczne. Nie przepadam za takimi tłumami, a przeciskanie się w gąszczu turystów i innych dziwnych ludzi oferujących różnego rodzaju używki, nie należało do przyjemności. La Ramblę będąc w Barcelonie należy zobaczyć i przespacerować się nią od Placu Catalunya do pomnika Krzysztofa Kolumba, ale ten jeden, jedyny raz jak najbardziej wystarcza. Poza tym ciągłe oglądanie się na torebkę czy plecak pilnując aby nikt nas nie okradł nie należy do przyjemności. Tak więc La Rambla jako "must see" oczywiście tak, ale na jeden raz, przynajmniej dla mnie.

Las Ramblas

Las Ramblas

Fiat 500 w hallu naszego hotelu Chic & Basic Las Ramblas

Hotel Chic & Basic Las Ramblas

Mapy i pamiątki z Barcelony

Album o La Rambli

Przewodniki po Barcelonie, bilety na pociąg w drodze na wzgórze Tibidabo

Będąc w Barcelonie i przechadzając się w okolicach La Rambli należy koniecznie odwiedzić cudowny, tętniący życiem targ La Bouqeria. Można tam kupić wiele typowych, hiszpańskich przysmaków począwszy od owoców, serów, wędlin, win, przypraw, warzyw na owocach morza kończąc. Uwielbiam tego typu "markety" a spacerowanie alejkami pełnymi pyszności, to dla mnie ogromna frajda! Myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Mieszanina zapachów, kolorów, pozytywnego gwaru z targu La Bouqeria działa niesamowicie! Naprawdę fantastyczne doznania estetyczne, jak i smakowe. Polecam gorąco!

La bouqeria, wejście główne

La Bouqeria, pyszne sałatki owocowe

La Boqueria, stragan z warzywami i owocami

La Bouqeria, owoce morza

La Bouqeria, coś dla miłośników świeżych przypraw

La Bouqeria, owocowy raj

La Bouqeria, szynki, wędliny i inne mięsne przysmaki

Powrót z wakacji

Kilka dni temu wróciliśmy z naszej "podróży poślubnej", na którą wybraliśmy się do pięknej Barcelony. Już niedługo wrzucę sporo zdjęć z naszej wyprawy i opiszę jak było. Wiem, że blog ma być o Francji, ale skoro wybraliśmy się do Hiszpanii i uważam tą wycieczkę za bardzo udaną, to dlaczego mam nie podzielić się wrażeniami z wakacji? Poza tym w drodze powrotnej zahaczyliśmy o Avignion, a więc trochę i o Francji będzie oczywiście ;)

Trzymajcie się ciepło póki co i dbajcie o siebie - ja się kuruję herbatą z miodem, cytryną i imbirem bo jakieś przeziębienie mnie dopadło... Dużo słońca wszystkim życzę :)

Coś do poczytania, coś do obejrzenia

Po powrocie do Francji mam sporo czasu na nadrobienie zaległości w lekturze. Nową szkołę zaczynam od października, a więc w przerwach między samodzielną nauką francuskiego sięgam po książki i oglądam nowości w internecie.

Dla wszystkich fanów Paryża, klimatu miasta zakochanych, języka francuskiego i romantycznych przygód polecam książę "Lekcje francuskiego" autorstwa Ellen Sussman. Pisarka pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, ale kilka lat swojego życia spędziła w Paryżu, a więc w książce nie ma przekłamań ani zmyślonych miejsc. Miasto miłości opisane przez autorkę aż pachnie croissantami, świeżą kawą i aromatem dobrego wina. Wszytko to okraszone lekkimi, acz dającymi do myślenia historiami miłosnymi. Książka nie należy do tych najwyższych lotów ani zapewne nie stanie się tą niezapomnianą po wsze czasy. Jeżeli jednak wolny wieczór macie ochotę poświęcić niezobowiązującej, lekkiej, lecz barwnej lekturze, to bez obaw sięgnijcie po tę pozycję. Autorka w ujmujący sposób kreśli postaci, opowiada ich historie, a w tle Paryż, miasto magiczne i pełne miłości. Książkę gorąco polecam!

Zdjęcie z sieci

Chciałabym Wam również polecić film, który widziałam dwa dni temu. Polski reżyser (Paweł Pawlikowski, twórca "Lata miłości"), gwiazdy światowego formatu (Ethan Hawke, Kristin Scott Thomas), ujmująca muzyka, niezła roli Joanny Kulig i świetna historia, nie do końca logiczna i spójna, ale trzymająca w napięciu. Nie chcę się "bawić" w recenzowanie gdyż nie jestem w tym dobra, a więc o filmie możecie poczytać więcej w sieci lub zobaczcie trailer, który załączam poniżej. Mnie film urzekł swoim mrocznym klimatem; tym, że Paryż został w nim pokazany nie tylko jako miejsce odwiedzane przez miliony turystów i jako miasto tylko bogatych, szczęśliwych, dobrze ubranych ludzi. W tej produkcji Paryż, to jeden z bohaterów, który kryje swoje mroczne tajemnice w zakamarkach ulic. Oczywiście najważniejsza jest historia Harry'ego Ricksa (w tej roli Ethan Hawke), jego emocje, jego przemyślenia, jego starania. Naprawdę polecam gdyż to kino na światowym poziomie według mojej oczywiście subiektywnej opinii.

Powrót do Francji

Dość długo nie było mnie na blogu, a więc dziś czas aby nadrobić trochę zaległości. Wyjazd do Polski na miesiąc, spotkania ze znajomymi i rodziną i inne "atrakcje" trochę wybiły mnie z rytmu, ale już spieszę z wyjaśnieniami :)

W moim życiu działo się sporo, ale chyba najważniejszym z wydarzeń był mój własny ślub. Zaszczyciłam w końcu swoją obecnością grono szczęśliwych mężatek i z ogromną przyjemnością stwierdzam, że bardzo dobrze mi z tym :)

Obrazek zaczerpnięty z internetu

Kilka osób zadało mi pytanie: po co tak naprawdę ten cały ślub, papier, wesele, niepotrzebny stres i nerwy. Odpowiedź jest tylko jedna: jeżeli kogoś kochasz, to chcesz się mu oddać w całości, a tzw. "papier" niby nic nie znaczy, a jednak pokazuje trochę inny kierunek. Jako młoda mężatka czuję się dużo bardziej odpowiedzialna za mojego partnera, za decyzje, których nie mogę już podpinać tylko pod siebie, za naszą przyszłość, jak również za teraźniejszość i prozę życia codziennego. Wiadomo, że małżeństwo to nie sama sielanka i nie należy patrzeć na nie przez pryzmat różowych okularów. Od zawsze byłam realistką (niektórzy twierdzą, że nawet pesymistką ;) i wiem, że nie zawsze będzie kolorowo, że za jakiś czas może wkradnie się rutyna, że w natłoku codziennych zadań i obowiązków nie będziemy mieć dla siebie wystarczająco dużo czasu, że być może czasami po prostu będzie nudno. Ale wiecie co? Nie boję się bo wiem, że idę przez życie z kimś, kto mnie wspiera, rozumie, pociesza w chwilach smutku, jest moim najlepszym przyjacielem. Bo w miłości nie tylko pożądanie, fascynacja, wspólne mieszkanie, czy obowiązki są istotne, ale wzajemny szacunek, oddanie i przyjaźń. 

Gdy opadną pierwsze emocje, gdy "miłość" zostanie odarta z romantyzmu, namiętności i początkowej zaślepiającej fascynacji to, co po tym wszystkim zostanie, to jest prawdziwe uczucie. Kiedyś pewna mądra starsza pani powiedziała mi: "Wiesz, mam 80 lat, ale nadal kocham mojego męża i cieszę się, że jesteśmy razem mimo wielu trudów i zawirowań. Wybaczyłam mu wiele, pozwoliłam wrócić i dziś jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi. Bo ludzie muszą się przede wszystkim lubić, aby umieć żyć ze sobą. Miłość miłością, ale przyjaźń, to podstawa dobrego związku". 

Póki co moja miłość przeżywa ten piękny, gorący okres i nie w głowie mi rutyna i zgorzknienie. Jak każda młoda mężatka głęboko wierzę, że tak będzie zawsze i to się nigdy nie zmieni. I tak chcę myśleć i tak myśleć będę :) Bo w miłość trzeba wierzyć tak jak się wierzy w drugiego człowieka. Bo cóż by to było za życie bez wiary w miłość i nadziei na jej nieśmiertelność?

Chalon sur Saone wrześniową porą

Witajcie,

tak się niestety złożyło, że nie miałam kompletnie czasu zaglądać na bloga i wrzucać nowych postów. Następnym razem opiszę szerzej co działo się w moim życiu podczas tej dość długiej nieobecności, a dziś załączam kilka zdjęć, które wykonaliśmy razem z mężem w naszym pięknym mieście Chalon sur Saone.

Do następnego razu :)

Coś dla ciała ;)

Post o francuskich kosmetykach planowałam wrzucić już jakiś czas temu, ale jakoś się nie składało... Dziś chcę się z Wami podzielić swoimi subiektywnymi opiniami na temat niektórych francuskich kosmetyków, które dane mi było wypróbować na własnej skórze.

Zacznę może od tego, że moja skóra jest bardzo wrażliwa, a więc kupując nowości do mojej kosmetyczki kieruję swe kroki do apteki, lub drogerii, która w swojej ofercie posiada tak zwane dermokosmetyki, czyli preparaty, które w odpowiedni sposób "zaopiekują się" moją problemową cerą. Nie kupuję raczej kosmetyków w supermarkecie, gdyż im po prostu nie ufam i boję się traktować nimi swoją cerę...

Z czystym sumieniem mogę polecić kosmetyki francuskiej firmy Uriage, której produkty zawierają wodę termalną z uzdrowiska Uriage les Bains. Osobiście używam kremu matującego na dzień i żelu do oczyszczania twarzy tej marki i bardzo sobie chwalę ich właściwości. Nie mają intensywnych, sztucznych i chemicznych zapachów, nie wysuszają skóry i nie powodują podrażnień (jak na przykład w moim przypadku sławetne kosmetyki Laboratorium Vichy, które omijam szerokim łukiem). 

Żel oczyszczający do cery mieszanej i tłustej

Krem matujący do cery mieszanej i tłustej

Kobiety z innymi typami cery (sucha, normalna, naczynkowa, trądzikowa) również znajdą coś dla siebie w bogatej ofercie firmy Uriage. Osobiście polecam kosmetyki tej firmy wszystkim paniom, które chcą zadbać o swoją cerę za pomocą produktów bardzo wysokiej jakości, które jednocześnie nie zrujnują domowego budżetu. Ceny produktów firmy Uriage plasują się pomiędzy około 40 zł, a 130 zł. Nie jest to może zbyt "niska" cena, ale uważam, że warto dbać o siebie inwestując w dobre preparaty. Osobiście również wolę zapłacić za kremy Uriage niż przepłacać za wątpliwą jakość kosmetyków Vichy. Podkreślam jednak, że to moja subiektywna ocena i każda z Was może mieć inne zdanie i doświadczenia :)

Kolejnymi wartymi uwagi markami dermokosmetyków są Avène i Bioderma. Z produktów marki wymienionej w pierwszej kolejności używam kremu pod oczy i kremu zwalczającego niedoskonałości cery. Mimo tego, że okres dojrzewania i burzy hormonalnej dawno mam już za sobą, niestety od czasu do czasu muszę sobie jakoś radzić z niechcianymi "niespodziankami" na swojej twarzy ;) Pomagają mi w tym:

Płyn oczyszczający do cery mieszanej

Krem zwalczający niedoskonałości cery

Innym kosmetykiem firmy Avène, z którym się nie rozstaje jest krem pod oczy, który świetnie odżywia delikatną skórę wokół oczu, nawilża i skutecznie zwalcza oznaki zmęczenia lub niewyspania:

Paradoksalnie moja cera jest mieszana, ale skóra pozostałych części ciała - bardzo sucha. Niedawno odkryłam fenomenalny balsam do ciała do skóry bardzo suchej, który momentalnie przynosi ulgę szorstkiej skórze, szybko się wchłania nie pozostawiając lepkiej, klejącej warstwy. Jedyne co mi trochę przeszkadza, to dość intensywny, perfumowany zapach, co jednak jest do przejścia biorąc pod uwagę właściwości i działanie balsamu. Nie wiem czy kosmetyki tej firmy są dostępne w Polsce, ale jeżeli będziecie kiedykolwiek miały okazję je spotkać, to warto zastanowić się nad ich zakupem:

Balsam nawilżający do ciała, do skóry bardzo suchej

Jedną z moich ulubionych, sprawdzonych i uwielbianych francuskich marek dermokosmetyków jest La Roche-Possay. Dla kobiet, które tak jak ja, mają cerę mieszaną, ale wrażliwą i ze skłonnością do wyprysków polecam podkład Toleriane Teint Fluid. Bardzo dobrze kryje wszelkie niedoskonałości, wyrównuje koloryt cery, świetnie matuje i nie spływa po kilku godzinach. Trzeba jednak bardzo uważać przy doborze odpowiedniego odcienia aby po jego nałożeniu nie uzyskać efektu maski. Generalnie podkład nadaje się bardziej na zimę i okresy przejściowe niż na lato. Polecam również korektor w pędzlu z tej samej serii, który zatuszuje cienie pod oczami i wyrówna inne drobne plamki:

Podkład w płynie, intensywnie kryjący

Korektor w pędzlu

Kilka tygodni temu skusiłam się również na terapię wzmacniającą do włosów pod nazwą Inneov. Jak można przeczytać na stronie internetowej suplementów są one efektem: ZAAWANSOWANYCH BADAŃ FIRMY NESTLÉ NAD SPOSOBEM ŻYWIENIA I L’ORÉAL NAD BIOLOGIĄ SKÓRY I WŁOSÓW. Póki co łykam po dwie tabletki każdego dnia od ponad trzech tygodni, ale żadnych efektów nie widzę. Producent sugeruję, iż kuracja ma przynieść efekty po okresie co najmniej trzech miesięcy stosowania preparatu. Jestem więc cierpliwa i czekam :) Zobaczymy czy "faszerowanie się" magicznymi tabletkami da efekty za kilka miesięcy ;)

Na koniec chciałabym również wspomnieć o znanej, luksusowej marce francuskich kosmetyków, a mianowicie o L'Occitane en Provence. Przyznaję się od razu, że nie było mi jeszcze dane spróbować żadnego kosmetyku tejże firmy, ale z opinii znajomych i koleżanek wiem, że warto się nimi zainteresować. Są to produkty już naprawdę z "wyższej półki", dlatego póki co ich ceny mnie skutecznie zniechęcają... Są to kosmetyki całkowicie naturalne, ekologiczne, bezpieczne dla każdego typu cery - podobno ;) Mam nadzieję, że za jakiś czas będzie mi dane wypróbować na własnej skórze produkty tej luksusowej marki. 

Logo marki

I już tak naprawdę na koniec: wszystkie kosmetyki wyżej wymienione i opisane, są moim subiektywnym wyborem i ich polecenie jest tylko i wyłącznie moją własną decyzją. Nikt mi nic nie sugerował ani nie prosił o "reklamę" w/w produktów. Wszystkie kosmetyki sprawdziłam na własnej skórze dlatego z czystym sumieniem mogę je zarekomendować.  

Wszystkie zdjęcia produktów pochodzą z stron internetowych i odnalazłam je poprzez wyszukiwarkę google.

Pozdrawiam upalnie :)